سفید کننده (bleach) یک ترکیب شیمیایی است که از طریق فرایند اکسیداسیون خاصیت رنگبری و عفونت زدایی دارد.

نكات ایمنی در مورد مواد شوینده

امروزه با توجه به تنوع در تولیدات كارخانه ای مواد شوینده، سفیدكننده و مانند آنها امور شست و شو و به طور كلی تمیزكاری در خانه و یا حتی محیط های دیگر نه تنها سرعت یافته ، بلكه راحت تر شده است.

البته مواد طبیعی گوناگونی مانند نمك طعام، آب لیمو ترش، گلیسرین، سركه سفید و جوش شیرین و ... نیز وجود دارند كه برای لك بری و سفید كردن مورد استفاده قرار گرفته و بسیارمفید نیزهستند ، ولی برای كلیه موارد كافی نبوده لذا همه ما مجبور به استفاده از محصولات شیمیایی كارخانه ای هستیم كه استفاده از آنها نیازمند رعایت نكاتی است كه در ذیل به آنها اشاره می شود:

مواد شوینده ، ضدعفونی كننده وسفید كننده را در كمد نگه داری كنید كه در ِ آن قفل شده و قابل دسترس بچه ها نباشند.

قراردادن موادی از این دست دركابینت های زمینی آشپزخانه، ممكن است خطرات بسیاری را برای كودكان ایجاد كند.

اگر در خانه تان با یكی از مواد یاد شده ، مشغول كار هستید و كودك شما در نزدیكیتان مشغول بازی است به هنگام ترك آن مكان حتی به طور موقتی برای جوابگویی زنگ در یا تلفن، كودك را به همراه ببرید.

بر روی قوطی مواد یاد شده حتماً برچسبی حاوی نام كالا و جمله" خوردنی  نیست" بچسبانید.

به هنگام استفاده از مواد شوینده از دستكش استفاده كنید.

اگر از مواد سفید كننده و انواع اسیدها استفاده می كنید ، مراقب باشید كه به پوست، چشم و حتی لباس شما نپاشد.

در صورتی كه حتی قطره ای از آن با چشم شما تماس پیدا كرد، به سرعت چشمتان را با آب فراوان بشویید.

هنگامی كه برای شست و شوی سرویس های بهداشتی از مواد فوق استفاده می كنید، حتماً پنجره ای را در آن مكان باز كرده و در صورت وجود هواكش ، آن را روشن كنید. در ضمن برای شست و شو از آب داغ استفاده نكنید، زیرا بخارات ناشی از محلول آب داغ و مواد شوینده ، سبب مسمومیت تنفسی شود.

از كار با مواد شیمیایی قابل اشتعال در نزدیكی شعله گاز  بپرهیزید، زیرا ممكن است همین بی احتیاطی سبب بروز آتش سوزی عظیمی در خانه تان شود.

هرگز مواد شوینده مختلف را با هم دیگر مخلوط نكنید. اگر یك محصول شوینده برای پاك كردن سطحی كافی و كارساز نباشد، ابتدا با دستمال نمدار مواد قبلی را كاملاً از روی سطح زدوده ، سپس مواد جدید را استفاده كنید.

منبع:تبیان www.tebyan.net

كرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع 20 تا  60 سانتی متر كه ساقه ای منشعب دارد . برگ  های آن شفابخش و ضخیم و گلهای آن كوچك و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است . قسمت مورد استفاده این سبزی قسمتهای مختلف آن به ویژه ریشه و برگ آن است .

در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان ، خوی و بند عباس می روید.

رسول خدا فرمود : به خوردن كرفس عادت كنید ، زیرا این سبزی خوراك پیامبران بوده ا ست .

آیا می دانید به جای علامت سوال چه عددی باید گذاشت؟

1

حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم

که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم

جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم

یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم

 جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم

تا حریفان دغا را به جهان کم بینم

 سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو

گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم

 بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح

شرمسار از رخ ساقی و می رنگینم

 سینه تنگ من و بار غم او هیهات

مرد این بار گران نیست دل مسکینم

 من اگر رند خراباتم و گر زاهد شهر

این متاعم که همی‌بینی و کمتر زینم

 بنده آصف عهدم دلم از راه مبر

که اگر دم زنم از چرخ بخواهد کینم

 بر دلم گرد ستم‌هاست خدایا مپسند

که مکدر شود آیینه مهر آیینم

2

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد

مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل

بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی

که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین

اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد

همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

برای دانلود به ادامه مطلب بروید

حادثه آنقدر ناگهانی روی داد که همه چیز در شهر به همان حالت که در اثنای زندگی روزمره بود دست نخورده ماند و امروز دقیقا به همان گونه که دو هزار سال پیش بودند باقی است. گویی زمان منجمد شده است.

پیشنهاد می کنم دانلودش کنید خیلی جالبه.

1

حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم

که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم

جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم

یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم

 جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم

تا حریفان دغا را به جهان کم بینم

 سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو

گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم

 بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح

شرمسار از رخ ساقی و می رنگینم

 سینه تنگ من و بار غم او هیهات

مرد این بار گران نیست دل مسکینم

 من اگر رند خراباتم و گر زاهد شهر

این متاعم که همی‌بینی و کمتر زینم

 بنده آصف عهدم دلم از راه مبر

که اگر دم زنم از چرخ بخواهد کینم

 بر دلم گرد ستم‌هاست خدایا مپسند

که مکدر شود آیینه مهر آیینم

1

نام تو

چارشانه توی چارچوب در.

ایستاده ام به تماشا

از تو نمی شود بیرون شد

در تو نمی شود سکوت کرد.

اگر ادامه راه

اتاق آغوش تو باشد

حتماً از تمام پنجره ها

فریاد می شنوم.